kolacja

nie, nie wigilijna.

święta i te takie

armia zombie Mikołajów życzy wesołych świąt wszystkim smakowitym ludziom.

p.s. od uczennicy dostałam.

Carcassonne

gramy, tym razem niestety online.

Mały Książę i naleśniki

odkryliśmy jakiś czas temu pewne miejsce na Ursynowie. całkiem możliwe, że do wybitnie oryginalnych miejsce owo nie należy, ale już ze względu na samą nazwę i fragmenty z literatury na ścianach łazienki zasługuje na małą wzmiankę tutaj, zilustrowaną kilkoma zdjęciami. w kwestii wzmianki to będzie na tyle, a te zdjęcia...

kochać w stylu Vonneguta

'i cannot distinguish between the love i have for people and the love i have for dogs.
when a child, and not watching comedians on film or listening to comedians on the radio, i used to spend a lot of time rolling around on rugs with uncritically affectionate dogs we had.
and i still do a lot of that. the dogs become tired and confused and embarrassed long before i do. i could go on forever.
hi ho.
***
one time, on his twenty-first birthday, one of my three adopted sons, who was about to leave for the Peace Corps in the Amazon Rain Forest, said to me, "you know - you've never hugged me."
so i hugged him. we hugged each other. it was very nice. it was like rolling around on a rug with a Great Dane we used to have.'
K. Vonnegut, 'Slapstick or Lonesome No More!'

ostatnio znowu mam szczęście do dobrych książek.

p.s. historii o robotach ciąg dalszy.

życiowa szansa

koło metra Służew.

takie tam znowu

pół księżniczki i ręka smoka dla tego, kto mi powie co to za język (mowa, rzecz jasna, o tym trzecim napisie mniejszą czcionką). Green Coffee na Marszałkowskiej.

p.s. fantastyczne.

markieting

niemowlęta - skup i sprzedaż (na Służewiu).

dwukropek, zamknięcie nawiasu.

na te takie jesienne wszystkie niedobre.